-
1 incidō
incidō cidī, —, ere [1 in+cado], to fall in, fall, light, strike, reach, find the way: umeri surgunt quā tegmina summa, incidit (hasta), V.: Incidit spatium rhombi Implevitque sinūs, i. e. happens into a net, Iu.: in foveam: incidentibus vobis in vallum, L.: in laqueos, Iu.: incidit ictus ad terram Turnus, V.: (turris) super agmina late Incidit, V.: incidens portis exercitus, rushing at, L.: caput incidit arae, O.: ruinae nostris capitibus incident, L.: navigiis incidit Eurus, V.: hi amnes incidunt flumini, fall into, L.: modo serius incidis (sol) undis, sink under, O.—To light upon, meet, come upon, fall in with: in me: in ipsum Caesarem, Cs.: inter catervas armatorum, L.: homini improviso: Incidit huic bellator, V.—To fall upon, attack, assault: in hostem, L.: ultimis incidebat Romanus, L.—Fig., to fall into, incur, contract, become involved: in malum, T.: in morbum: in aes alienum: in honoris contentionem: qui inciderant (sc. in morbum), L.—To fall upon, befall, strike, affect, visit, occur: seu valetudo inciderit seu senectus, H.: pestilentia incidit in urbem, L.: Ut numquam amori incidere possit calamitas, T.: terror incidit eius exercitui, Cs.: ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc.: fortes quibus bellum incidit, H.: Animo deus ineidit, V.—Of the mind, etc., to fall, light, be led: casu in eorum mentionem incidi: in varios sermones: fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse.—Of a subject of thought, to come, occur, be presented, be recalled, arise: quodcumque in mentem incideret: utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset, T.: potantibus his apud Tarquinium incidit de uxoribus mentio, L.—To fall out, happen, occur: si qua bella inciderint, break out, Cs.: calamitas incidisse videtur: eorum, quae honesta sunt, potest incidere contentio: forte ita inciderat, ne, etc., L.: omnia in nostram aetatem inciderunt: in eadem rei p. tempora: in Kalendas: in te praetorem, i. e. your term.—To fall in with, coincide, agree with: in Diodorum.* * *incidere, incidi, incasus Vhappen; fall into, fall in with, meet; fall upon, assail -
2 incidentia
1.incĭdo, cĭdi, cāsum, 3 ( fut. part. act. incasurus, Plin. 2, 27, 27, § 97; perf. scanned incĭdĕrunt, Lucr. 6, 1174), v. n. [in-cado], to fall into or upon a thing, to fall, light upon (freq. and class.).I.Lit.A.In gen., constr. with in and acc.; less freq. with other prepp., with the dat., or absol.(α).With in and acc.:(β).in foveam,
Cic. Phil. 4, 5, 12:ex spelunca saxum in crura ejus incidit,
id. Fat. 3, 6:e nubi in nubem vis incidit ardens fulminis,
Lucr. 6, 145; cf. id. 296:in segetem flamma,
falls, Verg. A. 2, 305:pestilentia in urbem,
Liv. 27, 23 fin.:ut incideret luna tum in eam metam, quae esset umbra terrae, etc.,
entered, Cic. Rep. 1, 14, 22:in oculos,
Plin. 20, 17, 73, § 187:incidentibus vobis in vallum portasque,
Liv. 27, 13, 2:in laqueos,
Juv. 10, 314.—With other prepp.:(γ).incidit ictus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus,
Verg. A. 12, 926:(turris) super agmina late incidit,
id. ib. 2, 467.—With dat.:(γ).incidere portis,
to rush into, Liv. 5, 11, 14; 5, 26, 8:lymphis putealibus,
Lucr. 6, 1174:caput incidit arae,
Ov. M. 5, 104: Sagunti ruinae nostris capitibus incident, Liv. 21, 10, 10:ultimis Romanis,
id. 28, 13, 9:jacenti,
Stat. Th. 5, 233:hi duo amnes confluentes incidunt Oriundi flumini,
empty, fall into, Liv. 44, 31, 4:modo serius incidis (sol) undis,
sink, Ov. M. 4, 198.—Absol.:B. (α).illa (hasta) volans, umeri surgunt qua tegmina summa, incidit,
Verg. A. 10, 477: incidit Adriaci spatium admirabile rhombi, i. e. into the fisherman ' s net, Juv. 4, 39. —With in and acc.:(β).in aliquem incurrere atque incidere,
Cic. Planc. 7, 17:cum hic in me incidit,
id. ib. 41, 99:C. Valerius Procillus, cum in fuga catenis vinctus traheretur, in ipsum Caesarem incidit,
Caes. B. G. 1, 53, 5:in insidias,
Cic. Fam. 7, 3, 3; cf.:in quos (milites), si qui ex acie fugerint, de improviso incidant,
id. Rosc. Am. 52, 151:in manus alicujus,
id. Clu. 7, 21:in vituperatores,
id. Fam. 7, 3, 6; 6, 1, 25.—With inter:(γ).inter catervas armatorum,
Liv. 25, 39.—With dat.:(δ).qui (oculi) quocumque inciderunt,
Cic. Mil. 1, 1; Plin. Ep. 5, 6, 13; Quint. 11, 3, 50:sane homini praeter opinionem improviso incidi,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182:incidit huic Appennicolae bellator filius Anni,
Verg. A. 11, 699.—With acc. alone (late Lat.):C.bene quod meas potissimum manus incidisti,
App. M. 6, p. 176, 24; id. ib. p. 179, 4:fatales laqueos,
Vulc. Gall. Avid. Caes. 2, § 2.—Transf., to fall upon, attack, assault: triarii consurgentes... in hostem incidebant. Liv. 8, 8, 13:II.postquam acrius ultimis incidebat Romanus,
id. 28, 13, 9.Trop.A.In gen., to fall into any condition.(α).With in and acc.:(β).in morbum,
Cic. Fam. 13, 29, 4: in febriculam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:in miserias,
id. Phil. 2, 10, 24; cf.:qui inciderant (sc. in morbum) haud facile septimum diem superabant,
Liv. 41, 21, 5:ut si in hujusmodi amicitias ignari casu aliquo inciderint,
Cic. Lael. 12, 42:quodsi quis etiam a culpa vacuus in amicitiam ejus inciderat,
Sall. C. 14, 4:in honoris contentionem,
Cic. Lael. 10, 34:in imperiorum, honorum, gloriae cupiditatem,
id. Off. 1, 8, 26:in furorem et insaniam,
Cic. Pis. 20, 46. —With acc. alone:B.caecitatem, Ambros. de Tobia, 2: iram,
Lact. Plac. Narr. Fab. 1, 10:amorem,
id. ib. 14, 1.—To fall upon, befall:C.eo anno pestilentia gravis incidit in urbem agrosque,
Liv. 27, 23, 6:tantus terror incidit ejus exercitui,
fell upon, Caes. B. C. 3, 13, 2; cf.:ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc.,
happened, Cic. de Or. 1, 7, 26.—In partic.1.To fall upon accidentally; to light upon, in thought or conversation:2.non consulto, sed casu in eorum mentionem incidi,
Cic. Div. in Caecil. 15, 50; id. Lael. 1, 3; cf.:fortuito in sermonem alicujus incidere,
id. de Or. 1, 24, 111:in eum sermonem incidere, qui, etc.,
id. Lael. 1, 2:in varios sermones,
id. Att. 16, 2, 4:cum in eam memoriam et recordationem nuper ex sermone quodam incidissemus,
id. Brut. 2, 9:iterum in mentionem incidimus viri,
Tac. H. 4, 5; Plin. Ep. 9, 33, 1.—To come or occur to one's mind:3.sapiens appeteret aliquid, quodcumque in mentem incideret et quodcumque tamquam occurreret,
come into his mind, Cic. Fin. 4, 16, 43; cf. Ter. Phorm. 1, 3, 5; id. Heaut. 3, 1, 75:redeunti, ex ipsa re mihi incidit suspicio,
id. And. 2, 2, 22; 3, 2, 21:tanta nunc suspicio de me incidit,
id. Ad. 4, 4, 5:dicam, verum, ut aliud ex alio incidit,
id. Heaut. 3, 3, 37:nihil te effugiet atque omne. quod erit in re occurret atque incidet,
Cic. de Or. 2, 34, 147:potantibus his apud Sex. Tarquinium incidit de uxoribus mentio,
Liv. 1, 57, 6.—To fall upon, happen in a certain time.(α).With in and acc.:(β).quod in id rei publicae tempus non incideris, sed veneris — judicio enim tuo, non casu in ipsum discrimen rerum contulisti tribunatum tuum—profecto vides, quanta vis, etc.,
Cic. Fam. 2, 7, 2:quorum aetas in eorum tempora, quos nominavi, incidit,
Cic. Or. 12, 39; cf. id. Fam. 5, 15, 3:quoniam in eadem rei publicae tempora incidimus,
id. ib. 5, 8, 3 fin.:facies me in quem diem Romana incidant mysteria certiorem,
id. Att. 6, 1, 26:cum in Kalendas Januarias Compitaliorum dies incidisset,
id. Pis. 4, 8:quae (bella) in ejus aetatem gravissima inciderunt,
Quint. 12, 11, 16: in eum annum quo erat Hortensius consul futurus, incidere, to fall into, i. e. to extend the case until, etc., id. 6, 5, 4; cf.:quintus annus cum in te praetorem incidisset,
Cic. Verr. 2, 2, 56, § 139.—With acc. alone (late Lat.):4.ut menses... autumnale tempus inciderent,
Sol. 1, § 44.—To fall out, happen, occur:5.et in nostra civitate et in ceteris, multis fortissimis atque optimis viris injustis judiciis tales casus incidisse,
Cic. Fam. 5, 17, 3:si quid tibi durius inciderit,
Prop. 1, 15, 28; cf.: si casus inciderit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6:incidunt saepe tempora cum, etc.,
id. Off. 1, 10, 31:eorum ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe contentio et comparatio,
id. ib. 1, 43, 152:potest incidere quaestio,
Quint. 7, 1, 19:verbum si quod minus usitatum incidat,
id. 2, 5, 4:in magnis quoque auctoribus incidunt aliqua vitiosa,
id. 10, 2, 15; 11, 1, 70; Cels. 5, 27, 3: ea accidisse non quia haec facta sunt, arbitror;verum haec ideo facta, quia incasura erant illa,
Plin. 2, 27, 27, § 97:si quando ita incidat,
Quint. 2, 5, 5; cf.:forte ita incidit, ut, etc.,
Liv. 26, 23, 2:forte ita inciderat, ne, etc.,
id. 1, 46, 5.—To fall in with, coincide, agree with, in opinion, etc.:6.ne ipse incidat in Diodorum, etc.,
Cic. Fat. 8, 15.—To stumble upon, undertake at random:2. I.sic existumes non me fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse, etc.,
Cic. Fam. 5, 8, 3.— Hence in part. pres.: incĭdentĭa, subst., occurrences, events, Amm. 14, 5, 4; 22, 9, 2 al.Lit.:B.teneris arboribus incisis atque inflexis,
Caes. B. G. 2, 17, 4:arbores,
Plin. 12, 14, 30, § 54; 32, § 58:inciditur vitro, lapide, osseisve cultellis,
id. 12, 25, 54, § 115; cf.:palmes inciditur in medullam,
id. 14, 9, 11, § 84:venam,
to open, id. 29, 6, 58, § 126; Cels. 2, 8; Tac. A. 16, 19; cf.:incisi nervi,
Plin. 11, 37, 88, § 218:circa vulnus scalpello,
Cels. 5, 27, 3:pinnas,
to clip, Cic. Att. 4, 2, 5; so,vites falce,
Verg. E. 3, 11:pulmo incisus,
cut up, divided, Cic. Div. 1, 39, 85; cf.:eupatoria foliis per extremitates incisis,
i. e. notched, indented, Plin. 5, 6, 29, § 65:nos linum incidimus, legimus,
cut through, cut, Cic. Cat. 3, 5, 10:funem,
Verg. A. 3, 667: corpora mortuorum, to dissect, Cels. praef.:nocentes homines vivos,
id. ib.:quid habet haruspex cur pulmo incisus etiam in bonis extis dirimat tempus?
Cic. Div. 1, 39, 85:si rectum limitem rupti torrentibus pontes inciderint,
cut through, broken through, Quint. 2, 13, 16:squamisque incisus adaestuat amnis,
Stat. Th. 5, 517:non incisa notis marmcra publicis,
engraved, Hor. C. 4, 8, 13:tabula... his ferme incisa litteris fuit,
Liv. 6, 29 fin. —Transf.1.To cut in, to carve, engrave, inscribe on any thing; usually constr. with in and abl.; less freq. with in and acc., the dat., or absol.(α).With in and abl.:(β).id non modo tum scripserunt, verum etiam in aere incisum nobis tradiderunt,
Cic. Verr. 2, 4, 65; cf.:foedus in columna aenea incisum et perscriptum,
id. Balb. 23, 53; id. Verr. 2, 2, 63, § 154:in qua basi grandibus litteris P. Africani nomen erat incisum,
id. ib. 2, 4, 34, §74: nomina in tabula incisa,
id. Fam. 13, 36, 1:notum est carmen incisum in sepulcro,
id. de Sen. 17, 61; id. Pis. 29, 72; id. Font. 14, 31:incidens litteras in fago recenti,
Plin. 16, 9, 14, § 35:indicem in aeneis tabulis,
Suet. Aug. 101:quae vos incidenda in aere censuistis,
Plin. Pan. 75, 1.—With in and acc.:(γ).quae (acta) ille in aes incidit,
Plin. Pan. 1, 7, 16:leges in aes incisae,
Liv. 3, 57 fin.:lege jam in aes incisā,
Suet. Aug. 28 fin.:quod ita erit gestum, lex erit, et in aes incidi jubebitis credo illa legitima: consules populum jure rogaverunt, etc.,
Cic. Phil. 1, 10, 26.—With dat. ( poet. and post-Aug.):(δ).verba ceris,
Ov. M. 9, 529:amores arboribus,
Verg. E. 10, 53:fastos marmoreo parieti,
Suet. Gramm. 17:nomen non trabibus aut saxis,
Plin. Pan. 54, 7; cf.:primum aliquid da, quod possim titulis incidere,
i. e. among your titles, Juv. 8, 69.—Absol.:2.incidebantur jam domi leges,
Cic. Mil. 32, 87; cf.:tabula his litteris incīsa,
Liv. 6, 29, 9:sine delectu morum quisquis incisus est,
inscribed, registered, Sen. Ben. 4, 28:Victorem litteris incisis appellare,
Macr. S. 3, 6, 11.—To make by [p. 921] cutting, to cut (rare):II.ferroque incidit acuto Perpetuos dentes et serrae repperit usum,
Ov. M. 8, 245:novas incide faces, tibi ducitur uxor,
Verg. E. 8, 29; Col. 2, 21, 3.Trop.A.To break off, interrupt, put an end to:B.poëma ad Caesarem, quod institueram, incidi,
have broken off, stopped, Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 11:inciditur omnis jam deliberatio, si intellegitur non posse fieri,
id. de Or. 2, 82, 336; cf. Liv. 32, 37, 5:tandem haec singultu verba incidente profatur,
Stat. Th. 9, 884:novas lites,
Verg. E. 9, 14:ludum,
Hor. Ep. 1, 14, 36:vocis genus crebro incidens,
broken, interrupted, Cic. de Or. 3, 58, 217.—To cut off, cut short, take away, remove:C. 1.media,
to cut short, Cic. Phil. 2, 19, 47:qui mihi pinnas inciderant nolunt easdem renasci,
id. 4, 2, 5:Tarquinius spe omni reditus incisā exsulatum Tusculum abiit,
cut off, Liv. 2, 15, 7:spe incisā,
id. 3, 58, 6; 35, 31, 7; cf. id. 44, 6, 13; 44, 13, 3:tantos actus,
Sil. 3, 78:ipsam, quam promimus horam casus incidit,
Sen. Ep. 101:testamentum,
to annul, invalidate, Dig. 28, 4, 3.—incī-sum, i, n., rhet. t. t. for the Gr. komma, a section or division of a sentence, a clause: quae nescio cur, cum Graeci kommata et kôla nominent, nos non recte incisa et membra dicamus, Cic. Or. 62, 211 (for which:2.incisiones et membra,
id. 64, 261):incisum erit sensus non expleto numero conclusus, plerisque pars membri,
Quint. 9, 4, 122; cf. id. ib. 22; 32; 44; 67; 123.—incīsē, adv., in short clauses:quo pacto deceat incise membratimve dici,
Cic. Or. 63, 212; cf. incisim. -
3 incido
1.incĭdo, cĭdi, cāsum, 3 ( fut. part. act. incasurus, Plin. 2, 27, 27, § 97; perf. scanned incĭdĕrunt, Lucr. 6, 1174), v. n. [in-cado], to fall into or upon a thing, to fall, light upon (freq. and class.).I.Lit.A.In gen., constr. with in and acc.; less freq. with other prepp., with the dat., or absol.(α).With in and acc.:(β).in foveam,
Cic. Phil. 4, 5, 12:ex spelunca saxum in crura ejus incidit,
id. Fat. 3, 6:e nubi in nubem vis incidit ardens fulminis,
Lucr. 6, 145; cf. id. 296:in segetem flamma,
falls, Verg. A. 2, 305:pestilentia in urbem,
Liv. 27, 23 fin.:ut incideret luna tum in eam metam, quae esset umbra terrae, etc.,
entered, Cic. Rep. 1, 14, 22:in oculos,
Plin. 20, 17, 73, § 187:incidentibus vobis in vallum portasque,
Liv. 27, 13, 2:in laqueos,
Juv. 10, 314.—With other prepp.:(γ).incidit ictus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus,
Verg. A. 12, 926:(turris) super agmina late incidit,
id. ib. 2, 467.—With dat.:(γ).incidere portis,
to rush into, Liv. 5, 11, 14; 5, 26, 8:lymphis putealibus,
Lucr. 6, 1174:caput incidit arae,
Ov. M. 5, 104: Sagunti ruinae nostris capitibus incident, Liv. 21, 10, 10:ultimis Romanis,
id. 28, 13, 9:jacenti,
Stat. Th. 5, 233:hi duo amnes confluentes incidunt Oriundi flumini,
empty, fall into, Liv. 44, 31, 4:modo serius incidis (sol) undis,
sink, Ov. M. 4, 198.—Absol.:B. (α).illa (hasta) volans, umeri surgunt qua tegmina summa, incidit,
Verg. A. 10, 477: incidit Adriaci spatium admirabile rhombi, i. e. into the fisherman ' s net, Juv. 4, 39. —With in and acc.:(β).in aliquem incurrere atque incidere,
Cic. Planc. 7, 17:cum hic in me incidit,
id. ib. 41, 99:C. Valerius Procillus, cum in fuga catenis vinctus traheretur, in ipsum Caesarem incidit,
Caes. B. G. 1, 53, 5:in insidias,
Cic. Fam. 7, 3, 3; cf.:in quos (milites), si qui ex acie fugerint, de improviso incidant,
id. Rosc. Am. 52, 151:in manus alicujus,
id. Clu. 7, 21:in vituperatores,
id. Fam. 7, 3, 6; 6, 1, 25.—With inter:(γ).inter catervas armatorum,
Liv. 25, 39.—With dat.:(δ).qui (oculi) quocumque inciderunt,
Cic. Mil. 1, 1; Plin. Ep. 5, 6, 13; Quint. 11, 3, 50:sane homini praeter opinionem improviso incidi,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182:incidit huic Appennicolae bellator filius Anni,
Verg. A. 11, 699.—With acc. alone (late Lat.):C.bene quod meas potissimum manus incidisti,
App. M. 6, p. 176, 24; id. ib. p. 179, 4:fatales laqueos,
Vulc. Gall. Avid. Caes. 2, § 2.—Transf., to fall upon, attack, assault: triarii consurgentes... in hostem incidebant. Liv. 8, 8, 13:II.postquam acrius ultimis incidebat Romanus,
id. 28, 13, 9.Trop.A.In gen., to fall into any condition.(α).With in and acc.:(β).in morbum,
Cic. Fam. 13, 29, 4: in febriculam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:in miserias,
id. Phil. 2, 10, 24; cf.:qui inciderant (sc. in morbum) haud facile septimum diem superabant,
Liv. 41, 21, 5:ut si in hujusmodi amicitias ignari casu aliquo inciderint,
Cic. Lael. 12, 42:quodsi quis etiam a culpa vacuus in amicitiam ejus inciderat,
Sall. C. 14, 4:in honoris contentionem,
Cic. Lael. 10, 34:in imperiorum, honorum, gloriae cupiditatem,
id. Off. 1, 8, 26:in furorem et insaniam,
Cic. Pis. 20, 46. —With acc. alone:B.caecitatem, Ambros. de Tobia, 2: iram,
Lact. Plac. Narr. Fab. 1, 10:amorem,
id. ib. 14, 1.—To fall upon, befall:C.eo anno pestilentia gravis incidit in urbem agrosque,
Liv. 27, 23, 6:tantus terror incidit ejus exercitui,
fell upon, Caes. B. C. 3, 13, 2; cf.:ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc.,
happened, Cic. de Or. 1, 7, 26.—In partic.1.To fall upon accidentally; to light upon, in thought or conversation:2.non consulto, sed casu in eorum mentionem incidi,
Cic. Div. in Caecil. 15, 50; id. Lael. 1, 3; cf.:fortuito in sermonem alicujus incidere,
id. de Or. 1, 24, 111:in eum sermonem incidere, qui, etc.,
id. Lael. 1, 2:in varios sermones,
id. Att. 16, 2, 4:cum in eam memoriam et recordationem nuper ex sermone quodam incidissemus,
id. Brut. 2, 9:iterum in mentionem incidimus viri,
Tac. H. 4, 5; Plin. Ep. 9, 33, 1.—To come or occur to one's mind:3.sapiens appeteret aliquid, quodcumque in mentem incideret et quodcumque tamquam occurreret,
come into his mind, Cic. Fin. 4, 16, 43; cf. Ter. Phorm. 1, 3, 5; id. Heaut. 3, 1, 75:redeunti, ex ipsa re mihi incidit suspicio,
id. And. 2, 2, 22; 3, 2, 21:tanta nunc suspicio de me incidit,
id. Ad. 4, 4, 5:dicam, verum, ut aliud ex alio incidit,
id. Heaut. 3, 3, 37:nihil te effugiet atque omne. quod erit in re occurret atque incidet,
Cic. de Or. 2, 34, 147:potantibus his apud Sex. Tarquinium incidit de uxoribus mentio,
Liv. 1, 57, 6.—To fall upon, happen in a certain time.(α).With in and acc.:(β).quod in id rei publicae tempus non incideris, sed veneris — judicio enim tuo, non casu in ipsum discrimen rerum contulisti tribunatum tuum—profecto vides, quanta vis, etc.,
Cic. Fam. 2, 7, 2:quorum aetas in eorum tempora, quos nominavi, incidit,
Cic. Or. 12, 39; cf. id. Fam. 5, 15, 3:quoniam in eadem rei publicae tempora incidimus,
id. ib. 5, 8, 3 fin.:facies me in quem diem Romana incidant mysteria certiorem,
id. Att. 6, 1, 26:cum in Kalendas Januarias Compitaliorum dies incidisset,
id. Pis. 4, 8:quae (bella) in ejus aetatem gravissima inciderunt,
Quint. 12, 11, 16: in eum annum quo erat Hortensius consul futurus, incidere, to fall into, i. e. to extend the case until, etc., id. 6, 5, 4; cf.:quintus annus cum in te praetorem incidisset,
Cic. Verr. 2, 2, 56, § 139.—With acc. alone (late Lat.):4.ut menses... autumnale tempus inciderent,
Sol. 1, § 44.—To fall out, happen, occur:5.et in nostra civitate et in ceteris, multis fortissimis atque optimis viris injustis judiciis tales casus incidisse,
Cic. Fam. 5, 17, 3:si quid tibi durius inciderit,
Prop. 1, 15, 28; cf.: si casus inciderit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6:incidunt saepe tempora cum, etc.,
id. Off. 1, 10, 31:eorum ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe contentio et comparatio,
id. ib. 1, 43, 152:potest incidere quaestio,
Quint. 7, 1, 19:verbum si quod minus usitatum incidat,
id. 2, 5, 4:in magnis quoque auctoribus incidunt aliqua vitiosa,
id. 10, 2, 15; 11, 1, 70; Cels. 5, 27, 3: ea accidisse non quia haec facta sunt, arbitror;verum haec ideo facta, quia incasura erant illa,
Plin. 2, 27, 27, § 97:si quando ita incidat,
Quint. 2, 5, 5; cf.:forte ita incidit, ut, etc.,
Liv. 26, 23, 2:forte ita inciderat, ne, etc.,
id. 1, 46, 5.—To fall in with, coincide, agree with, in opinion, etc.:6.ne ipse incidat in Diodorum, etc.,
Cic. Fat. 8, 15.—To stumble upon, undertake at random:2. I.sic existumes non me fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse, etc.,
Cic. Fam. 5, 8, 3.— Hence in part. pres.: incĭdentĭa, subst., occurrences, events, Amm. 14, 5, 4; 22, 9, 2 al.Lit.:B.teneris arboribus incisis atque inflexis,
Caes. B. G. 2, 17, 4:arbores,
Plin. 12, 14, 30, § 54; 32, § 58:inciditur vitro, lapide, osseisve cultellis,
id. 12, 25, 54, § 115; cf.:palmes inciditur in medullam,
id. 14, 9, 11, § 84:venam,
to open, id. 29, 6, 58, § 126; Cels. 2, 8; Tac. A. 16, 19; cf.:incisi nervi,
Plin. 11, 37, 88, § 218:circa vulnus scalpello,
Cels. 5, 27, 3:pinnas,
to clip, Cic. Att. 4, 2, 5; so,vites falce,
Verg. E. 3, 11:pulmo incisus,
cut up, divided, Cic. Div. 1, 39, 85; cf.:eupatoria foliis per extremitates incisis,
i. e. notched, indented, Plin. 5, 6, 29, § 65:nos linum incidimus, legimus,
cut through, cut, Cic. Cat. 3, 5, 10:funem,
Verg. A. 3, 667: corpora mortuorum, to dissect, Cels. praef.:nocentes homines vivos,
id. ib.:quid habet haruspex cur pulmo incisus etiam in bonis extis dirimat tempus?
Cic. Div. 1, 39, 85:si rectum limitem rupti torrentibus pontes inciderint,
cut through, broken through, Quint. 2, 13, 16:squamisque incisus adaestuat amnis,
Stat. Th. 5, 517:non incisa notis marmcra publicis,
engraved, Hor. C. 4, 8, 13:tabula... his ferme incisa litteris fuit,
Liv. 6, 29 fin. —Transf.1.To cut in, to carve, engrave, inscribe on any thing; usually constr. with in and abl.; less freq. with in and acc., the dat., or absol.(α).With in and abl.:(β).id non modo tum scripserunt, verum etiam in aere incisum nobis tradiderunt,
Cic. Verr. 2, 4, 65; cf.:foedus in columna aenea incisum et perscriptum,
id. Balb. 23, 53; id. Verr. 2, 2, 63, § 154:in qua basi grandibus litteris P. Africani nomen erat incisum,
id. ib. 2, 4, 34, §74: nomina in tabula incisa,
id. Fam. 13, 36, 1:notum est carmen incisum in sepulcro,
id. de Sen. 17, 61; id. Pis. 29, 72; id. Font. 14, 31:incidens litteras in fago recenti,
Plin. 16, 9, 14, § 35:indicem in aeneis tabulis,
Suet. Aug. 101:quae vos incidenda in aere censuistis,
Plin. Pan. 75, 1.—With in and acc.:(γ).quae (acta) ille in aes incidit,
Plin. Pan. 1, 7, 16:leges in aes incisae,
Liv. 3, 57 fin.:lege jam in aes incisā,
Suet. Aug. 28 fin.:quod ita erit gestum, lex erit, et in aes incidi jubebitis credo illa legitima: consules populum jure rogaverunt, etc.,
Cic. Phil. 1, 10, 26.—With dat. ( poet. and post-Aug.):(δ).verba ceris,
Ov. M. 9, 529:amores arboribus,
Verg. E. 10, 53:fastos marmoreo parieti,
Suet. Gramm. 17:nomen non trabibus aut saxis,
Plin. Pan. 54, 7; cf.:primum aliquid da, quod possim titulis incidere,
i. e. among your titles, Juv. 8, 69.—Absol.:2.incidebantur jam domi leges,
Cic. Mil. 32, 87; cf.:tabula his litteris incīsa,
Liv. 6, 29, 9:sine delectu morum quisquis incisus est,
inscribed, registered, Sen. Ben. 4, 28:Victorem litteris incisis appellare,
Macr. S. 3, 6, 11.—To make by [p. 921] cutting, to cut (rare):II.ferroque incidit acuto Perpetuos dentes et serrae repperit usum,
Ov. M. 8, 245:novas incide faces, tibi ducitur uxor,
Verg. E. 8, 29; Col. 2, 21, 3.Trop.A.To break off, interrupt, put an end to:B.poëma ad Caesarem, quod institueram, incidi,
have broken off, stopped, Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 11:inciditur omnis jam deliberatio, si intellegitur non posse fieri,
id. de Or. 2, 82, 336; cf. Liv. 32, 37, 5:tandem haec singultu verba incidente profatur,
Stat. Th. 9, 884:novas lites,
Verg. E. 9, 14:ludum,
Hor. Ep. 1, 14, 36:vocis genus crebro incidens,
broken, interrupted, Cic. de Or. 3, 58, 217.—To cut off, cut short, take away, remove:C. 1.media,
to cut short, Cic. Phil. 2, 19, 47:qui mihi pinnas inciderant nolunt easdem renasci,
id. 4, 2, 5:Tarquinius spe omni reditus incisā exsulatum Tusculum abiit,
cut off, Liv. 2, 15, 7:spe incisā,
id. 3, 58, 6; 35, 31, 7; cf. id. 44, 6, 13; 44, 13, 3:tantos actus,
Sil. 3, 78:ipsam, quam promimus horam casus incidit,
Sen. Ep. 101:testamentum,
to annul, invalidate, Dig. 28, 4, 3.—incī-sum, i, n., rhet. t. t. for the Gr. komma, a section or division of a sentence, a clause: quae nescio cur, cum Graeci kommata et kôla nominent, nos non recte incisa et membra dicamus, Cic. Or. 62, 211 (for which:2.incisiones et membra,
id. 64, 261):incisum erit sensus non expleto numero conclusus, plerisque pars membri,
Quint. 9, 4, 122; cf. id. ib. 22; 32; 44; 67; 123.—incīsē, adv., in short clauses:quo pacto deceat incise membratimve dici,
Cic. Or. 63, 212; cf. incisim. -
4 offendō
offendō fendī, fēnsus, ere [ob+fendo], to hit, thrust, strike, dash against: latus vehementer: caput, L.: offenso pede, having stumbled, O.: in scopulis offendit puppis, strikes on, O.: in redeundo, run aground, Cs.: solido, bite a stone, H.—To hit upon, light upon, come upon, meet with, find, catch: te hic, Enn. ap. C.: imparatum te, come upon you unawares: nondum perfectum templum: omnia aliter ac iusserat offendit.—Fig., to suffer damage, receive an injury: qui in tantis tenebris nihil offendat: in causis.—To stumble, blunder, make a mistake, commit a fault, offend, be offensive: sin quid offenderit, sibi totum, tibi nihil offenderit: apud honestos homines, give offence to: neque in eo solum offenderat, quod, etc., N.—To find fault, be displeased, take offence: si in me aliquid offendistis.—To fail, miscarry, be defeated, suffer misfortune, be unfortunate: apud iudices, lose his cause: primo accessu ad Africam, i. e. met with disaster, L.: si aliquid esset offensum: quo (casu) in milibus passuum tribus offendi posset, a disaster might occur, Cs.—To trespass upon, shock, offend, vex, displease, repel, disgust: Divitiaci animum, Cs.: tuas aurīs: neminem umquam non re, non verbo offendit: hi sermones tuam existimationem non offendunt, injure: si non offenderet unum Quemque limae labor, H.: offendere tot caligas, tot Milia clavorum, provoke, Iu.: multis rebus meus offendebatur animus, was hurt: fidis offendi medicis, H.: ut non offendar subripi (ista munera), am not offended at the loss of, Ph.* * *offendere, offendi, offensus Voffend, hurt (feelings) -
5 super-veniō
super-veniō vēnī, ventus, īre, to come in addition, come up, arrive, supervene, follow: pedites superveniunt, L.: superveniunt deinde legati, Cu.: Grata superveniet quae non sperabitur hora, H.— To overtake, come upon, light upon, surprise: et heres Heredem alterius, velut unda supervenit undam, follows upon, H.: palantes, Cu.: timidis supervenit Aegle, V.: munientibus supervenit Marcellus, L.: huic laetitiae, L.—To come over, close upon: crura loquentis Terra supervenit, closed over, O. -
6 offendo
1.offendo, di, sum, 3, v. a. and n. [obfendo]. to hit, thrust, strike, or dash against something (syn.: illido, impingo; class.).I.Lit.:B.offendere caput ad fornicem,
Quint. 6, 3, 67:latus vehementer,
Cic. Clu. 62, 175:coxam,
to hurt himself in the haunch, Col. 5, 9, 1: pedem, Auct. B. Hisp. 23; Ov. F. 2, 720:solido,
against something solid, Hor. S. 2, 1, 78:in scopulis offendit puppis,
strikes on, Ov. P. 4, 14, 22:in redeundo offenderunt,
ran aground, Caes. B. C. 3, 8:in cornua,
Sol. 40:ne quem in cursu capite, aut cubito, aut pectore offendam, aut genu,
Plaut. Curc. 2, 3, 2:visco,
id. Poen. 2, 37.—Transf., to hit upon, light upon a person or thing, i. e. to come upon, meet with, find (syn.: deprehendo, invenio): si te hic offendero, moriere, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 301 Vahl.); cf. Cic. Att. 7, 26, 1:II.haec, cum ego a foro revortar, facite ut offendam parata,
Plaut. Ps. 1, 2, 30:paululum si cessassem, Domi non offendissem,
Ter. Eun. 4, 4, 5:si te in plateā offendero hac post umquam, periisti,
id. ib. 5, 8, 34; id. Phorm. 5, 1, 31:imparatum te offendam,
will come upon you unawares, will surprise you, Cic. Fam. 2, 3:eundem bonorum sensum,
id. ib. 1, 9, 17:nondum perfectum templum offendere,
id. Verr. 2, 4, 28, § 64:omnia aliter ac jusserat offendit,
id. Rep. 1, 38, 59.—Trop.A.In gen., to suffer damage, receive an injury:B.quis est tam Lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?
Cic. Fam. 9, 2, 2:in causis,
id. de Or. 2, 74, 301:ad fortunam,
Phaedr. 4, 14, 6.—In partic., to stumble, blunder, make a mistake, commit a fault; to commit an offence, to be offensive (syn.:C.pecco, delinquo): in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,
Cic. Clu. 36, 98:sin quid offenderit, sibi totum, tibi nihil offenderit,
id. Fam. 2, 18, 3:offendebant illi quidem apud gravīs et honestos homines, sed populi judiciis florebant,
gave offence to, id. Sest. 49, 105:se apud plebem offendisse de aerario,
id. Att. 10, 4, 8:neque in eo solum offenderat, quod,
Nep. Phoc. 2, 2: legi, to offend against or violate the law, Dig. 22, 1, 1.—Hence (eccl. Lat.), to offend, commit a sin:in multis enim offendimus omnes,
Vulg. Jac. 3, 2.— Of things, to be offensive:cum nihil aliud offenderit,
Liv. 2, 2, 2; cf. id. 4, 42, 2.—To find fault with, be displeased with, take offence at any thing:D.at credo, in Caesarem probatis, in me offenditis,
Caes. B. C. 2, 32:si in me aliquid offendistis,
have taken any offence at me, Cic. Mil. 36, 99.—To fail in any thing, i. e. to have a misfortune, to be unfortunate, meet with ill success:E.apud judices offendere, opp. causam iis probare,
Cic. Clu. 23, 63:cum multi viri fortes offenderint,
id. Verr. 2, 5, 50, § 131:tamquam M. Atilius primo accessu ad Africam offenderit,
i. e. met with a calamity, Liv. 28, 43, 17; cf. I. A. supra.— Impers. pass.:sin aliquid esset offensum,
Cic. Fam. 1, 7:quoties culpā ducis esset offensum,
might have met with a defeat, Caes. B. C. 3, 72; cf.:nullum ejusmodi casum exspectans, quo... in milibus passuum tribus offendi posset,
id. B. G. 6, 36 Kraner ad loc.:at si valetudo ejus offendissit,
failed, Gell. 4, 2, 10.—To shock, offend, mortify, vex, displease one:A.me exquisisse aliquid, in quo te offenderem,
Cic. Fam. 3, 8, 4:tuam existimationem,
id. ib. 3, 8, 7:neminem umquam non re, non verbo, non vultu denique offendit,
id. Balb. 26, 59:offensus nemo contumeliā,
id. Att. 6, 3, 3:ne offendam patrem,
id. ib. 6, 3, 9:ut eos splendor offendat,
id. Fam. 1, 7, 7:extinctum lumen recens offendit nares,
Lucr. 6, 791:offendere tot caligas, tot Milia clavorum,
provoke, Juv. 16, 24:polypodion offendit stomachum,
disagrees with, Plin. 26, 8, 37, § 58:ne colorum claritas aciem oculorum offenderet,
id. 35, 10, 36, § 97.— Pass., to be displeased, feel hurt:multis rebus meus offendebatur animus,
Cic. Fam. 1, 9, 10.— With inf.:ut non offendar subripi (ista munera),
so that I am not offended at their being taken from me, Phaedr. 4, 11, 6: componi aliquid de se, offendebatur, he took it ill, if, etc., Suet. Aug. 8, 9 fin. —Hence, of-fensus, a, um, P. a.Offensive, odious (cf.:B.invisus, odiosus, infensus): miserum atque invidiosum offensumque ordinem senatorium!
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 145:offensum et invisum esse alicui,
id. Sest. 58, 125.—As subst.: offensum, i, n., the offence:offensum est quod eorum, qui audiunt, voluntatem laedit,
Cic. Inv. 1, 49, 92.—Offended, displeased, vexed, incensed, imbittered:2.offensus et alienatus animus,
Cic. Att. 1, 17, 7:aliena et offensa populi voluntas,
id. Tusc. 5, 37, 106: offensos merere [p. 1259] deos, Ov. H. 21, 48: offensi animi regum, Auct. B. Alex. 32.— Comp.:quem cum esse offensiorem arbitrarer,
Cic. Att. 1, 5, 2:quem sibi offensiorem sciebat esse,
id. Clu. 62, 172; id. Att. 1, 5, 5.offendo, ĭnis, f. [1. offendo], an offence, Afran. ap. Non. 146, 32 (offendo, offensio, Non.). -
7 offensum
1.offendo, di, sum, 3, v. a. and n. [obfendo]. to hit, thrust, strike, or dash against something (syn.: illido, impingo; class.).I.Lit.:B.offendere caput ad fornicem,
Quint. 6, 3, 67:latus vehementer,
Cic. Clu. 62, 175:coxam,
to hurt himself in the haunch, Col. 5, 9, 1: pedem, Auct. B. Hisp. 23; Ov. F. 2, 720:solido,
against something solid, Hor. S. 2, 1, 78:in scopulis offendit puppis,
strikes on, Ov. P. 4, 14, 22:in redeundo offenderunt,
ran aground, Caes. B. C. 3, 8:in cornua,
Sol. 40:ne quem in cursu capite, aut cubito, aut pectore offendam, aut genu,
Plaut. Curc. 2, 3, 2:visco,
id. Poen. 2, 37.—Transf., to hit upon, light upon a person or thing, i. e. to come upon, meet with, find (syn.: deprehendo, invenio): si te hic offendero, moriere, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 301 Vahl.); cf. Cic. Att. 7, 26, 1:II.haec, cum ego a foro revortar, facite ut offendam parata,
Plaut. Ps. 1, 2, 30:paululum si cessassem, Domi non offendissem,
Ter. Eun. 4, 4, 5:si te in plateā offendero hac post umquam, periisti,
id. ib. 5, 8, 34; id. Phorm. 5, 1, 31:imparatum te offendam,
will come upon you unawares, will surprise you, Cic. Fam. 2, 3:eundem bonorum sensum,
id. ib. 1, 9, 17:nondum perfectum templum offendere,
id. Verr. 2, 4, 28, § 64:omnia aliter ac jusserat offendit,
id. Rep. 1, 38, 59.—Trop.A.In gen., to suffer damage, receive an injury:B.quis est tam Lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?
Cic. Fam. 9, 2, 2:in causis,
id. de Or. 2, 74, 301:ad fortunam,
Phaedr. 4, 14, 6.—In partic., to stumble, blunder, make a mistake, commit a fault; to commit an offence, to be offensive (syn.:C.pecco, delinquo): in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,
Cic. Clu. 36, 98:sin quid offenderit, sibi totum, tibi nihil offenderit,
id. Fam. 2, 18, 3:offendebant illi quidem apud gravīs et honestos homines, sed populi judiciis florebant,
gave offence to, id. Sest. 49, 105:se apud plebem offendisse de aerario,
id. Att. 10, 4, 8:neque in eo solum offenderat, quod,
Nep. Phoc. 2, 2: legi, to offend against or violate the law, Dig. 22, 1, 1.—Hence (eccl. Lat.), to offend, commit a sin:in multis enim offendimus omnes,
Vulg. Jac. 3, 2.— Of things, to be offensive:cum nihil aliud offenderit,
Liv. 2, 2, 2; cf. id. 4, 42, 2.—To find fault with, be displeased with, take offence at any thing:D.at credo, in Caesarem probatis, in me offenditis,
Caes. B. C. 2, 32:si in me aliquid offendistis,
have taken any offence at me, Cic. Mil. 36, 99.—To fail in any thing, i. e. to have a misfortune, to be unfortunate, meet with ill success:E.apud judices offendere, opp. causam iis probare,
Cic. Clu. 23, 63:cum multi viri fortes offenderint,
id. Verr. 2, 5, 50, § 131:tamquam M. Atilius primo accessu ad Africam offenderit,
i. e. met with a calamity, Liv. 28, 43, 17; cf. I. A. supra.— Impers. pass.:sin aliquid esset offensum,
Cic. Fam. 1, 7:quoties culpā ducis esset offensum,
might have met with a defeat, Caes. B. C. 3, 72; cf.:nullum ejusmodi casum exspectans, quo... in milibus passuum tribus offendi posset,
id. B. G. 6, 36 Kraner ad loc.:at si valetudo ejus offendissit,
failed, Gell. 4, 2, 10.—To shock, offend, mortify, vex, displease one:A.me exquisisse aliquid, in quo te offenderem,
Cic. Fam. 3, 8, 4:tuam existimationem,
id. ib. 3, 8, 7:neminem umquam non re, non verbo, non vultu denique offendit,
id. Balb. 26, 59:offensus nemo contumeliā,
id. Att. 6, 3, 3:ne offendam patrem,
id. ib. 6, 3, 9:ut eos splendor offendat,
id. Fam. 1, 7, 7:extinctum lumen recens offendit nares,
Lucr. 6, 791:offendere tot caligas, tot Milia clavorum,
provoke, Juv. 16, 24:polypodion offendit stomachum,
disagrees with, Plin. 26, 8, 37, § 58:ne colorum claritas aciem oculorum offenderet,
id. 35, 10, 36, § 97.— Pass., to be displeased, feel hurt:multis rebus meus offendebatur animus,
Cic. Fam. 1, 9, 10.— With inf.:ut non offendar subripi (ista munera),
so that I am not offended at their being taken from me, Phaedr. 4, 11, 6: componi aliquid de se, offendebatur, he took it ill, if, etc., Suet. Aug. 8, 9 fin. —Hence, of-fensus, a, um, P. a.Offensive, odious (cf.:B.invisus, odiosus, infensus): miserum atque invidiosum offensumque ordinem senatorium!
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 145:offensum et invisum esse alicui,
id. Sest. 58, 125.—As subst.: offensum, i, n., the offence:offensum est quod eorum, qui audiunt, voluntatem laedit,
Cic. Inv. 1, 49, 92.—Offended, displeased, vexed, incensed, imbittered:2.offensus et alienatus animus,
Cic. Att. 1, 17, 7:aliena et offensa populi voluntas,
id. Tusc. 5, 37, 106: offensos merere [p. 1259] deos, Ov. H. 21, 48: offensi animi regum, Auct. B. Alex. 32.— Comp.:quem cum esse offensiorem arbitrarer,
Cic. Att. 1, 5, 2:quem sibi offensiorem sciebat esse,
id. Clu. 62, 172; id. Att. 1, 5, 5.offendo, ĭnis, f. [1. offendo], an offence, Afran. ap. Non. 146, 32 (offendo, offensio, Non.). -
8 nancīscor
nancīscor nactus or nanctus, ī, dep. [NAC-], to get, obtain, receive, meet with, stumble on, light on, find: anulum, T.: aliquem: summam potestatem, S.: tempus discendi: locum egregie munitum, Cs.: castra Gallorum intecta neglectaque, L.: tempus dea nacta nocendi, discerning, V.: nomen poëtae, win, H.—Of misfortune, to incur, encounter: quod sim nanctus mali, T.—Of disease, to catch, contract: nactus est morbum, N.— To light upon, meet with, reach, find: vitis, quicquid est nacta, complectitur: idoneam ad navigandum tempestatem, Cs.: nactusque silentia ruris Exululat, having reached the quiet country, O.* * *Inancisci, nactus sum V DEPobtain, get; find, meet with, receive, stumble on, light onIInancisci, nanctus sum V DEPobtain, get; find, meet with, receive, stumble on, light on -
9 recido
1.rĕcĭdo, reccidi (better than recidi; cf. Cic. Rep. 2, 8, 14), cāsum (recasurus, Cic. Att. 4, 16, 12; Suet. Aug. 96; Gai. Inst. 1, 127), 3 (with e long, Lucr. 1, 857; 1063; 5, 280; Prop. 4 (5), 8, 44; Ov. M. 6, 212; 10, 18; 180; id. R. Am. 611; Juv. 12, 54; Phaedr. 3, 18, 15 al.;A.prob., also,
Plaut. Men. 3, 2, 54, and Ter. Hec. prol. alt. 39; v. the art. re), v. n., to fall back (class., and very freq., esp. in the trop. signif.; but not found in Virg. or Hor.).Lit.: neque posse e terris in loca caeli Recidere inferiora, Lucr. 1, 1063:B.quia et recidant omnia in terras et oriantur e terris,
Cic. N. D. 2, 26, 66:ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum reccidisse,
had sprung back, recoiled, id. Div. 1, 54, 123:quem (discum) libratum in auras Misit... Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus,
Ov. M. 10, 180:etiam si recta recciderat (navis),
Liv. 24, 34; Prop. 4 (5), 8, 44 et saep.:in collum Benjamin,
Vulg. Gen. 45, 14.— Absol.:amictum recidentem,
Quint. 11, 3, 162.—Trop., to fall back, return:II.in graviorem morbum recidere,
to relapse, Liv. 24, 29;so alone: ab his me remediis noli in istam turbam vocare, ne recidam,
Cic. Att. 12, 21, 5; cf.:(quartanae) ne recidant,
Plin. 28, 16, 66, § 228:post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis reccidisset,
Cic. Rep. 2, 8, 14:praestat in eandem illam recidere fortunam,
id. Sest. 69, 146; cf.:Syracusae in antiquam servitutem recciderunt,
Liv. 24, 32 fin.:quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse verebatur,
Curt. 9, 7, 23:in invidiam,
Nep. Alcib. 7, 1.—So freq. of an evil, to fall back, recoil upon any one, esp. upon the author of it: omnes in te istaec recident contumeliae, * Plaut. Men. 3, 2, 54:ut hujus amentiae poena in ipsum familiamque ejus recidat,
Cic. Phil. 4, 4, 10:suspicionem in vosmet ipsos recidere,
id. Rosc. Am. 29, 79: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant, * Caes. B. G. 7, 1:quae in adversarios recidunt,
Quint. 9, 2, 49:quod in ipsam recidat,
Ov. M. 6, 212:consilia in ipsorum caput recidentia,
Liv. 36, 29; cf. Curt. 9, 5, 25:periculosa et adversa cuncta in illos recasura,
Suet. Aug. 96:in me haec omnia mala recciderunt,
Vulg. Gen. 42, 36. —(With the idea of cadere predominating.) To fall somewhere, to light upon, happen, occur, = redigi; constr. with ad, in, or an adv. of direction.(α).With ad:(β).ex laetitiā et voluptate ad ludum et lacrimas,
Cic. Sull. 32, 91: ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, had sunk to a level with the Aquilii and Vitellii, i. e. had come to be regarded as a traitor, Liv. 2, 7: sinere artem musicam Recidere ad paucos, to fall into the possession of a few, Ter. Hec. prol. alt. 39:tantum apparatum ad nihilum recidere,
to come to naught, Cic. Phil. 7, 9, 27:ad nilum,
Lucr. 1, 857; Cic. Or. 70, 233:ad nihil,
id. Att. 4, 16, 12.—With in, Lucr. 5, 280:(γ).quae (tela), si viginti quiessem dies, in aliorum vigiliam consulum reccidissent,
Cic. Planc. 37, 90; cf. id. Att. 1, 1, 2; id. Phil. 13, 9, 19:rex ut in eam fortunam recideret,
Liv. 44, 31 fin.:omnis impensa in cassum recidat,
Col. 4, 3, 5:mundi, In quem reccidimus, quidquid mortale creamur,
Ov. M. 10, 18.—With an adv. of direction:2.huccine tandem omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur,
Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163:eo regiae majestatis imperium,
Liv. 4, 2:eo res,
Quint. 2, 10, 3:illuc, ut, etc.,
Juv. 12, 54:ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res,
Liv. 30, 42:pleraque, quo debuerint, reccidisse,
id. 25, 31; cf. id. 4, 2:quorsum responsum recidat,
Cic. Rosc. Com. 15, 43.rĕ-cīdo, di, sum, 3, v. a. [caedo], to cut away, cut down, cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.vepres,
Cato, R. R. 2, 4; cf.:malleolos ad imum articulum,
Plin. 17, 21, 35, § 160:sceptrum imo de stirpe,
Verg. A. 12, 208;for which: laurum imā stirpe,
Claud. Rapt. Pros. 3, 76 (cf. II.):ceras inanes,
empty cells, Verg. G. 4, 241:hirsutam barbam falce,
Ov. M. 13, 766:caput,
id. ib. 9, 71:immedicabile vulnus Ense recidendum est,
id. ib. 1, 191:pollicem alicui,
Quint. 8, 5, 12:comas,
Mart. 1, 32, 4; cf.capillos,
Plin. Ep. 7, 27 fin.:ungues,
Plin. 10, 35, 52, § 106:columnas,
to hew out, Hor. C. 2, 18, 4:fustes,
id. ib. 3, 6, 40:ancile ab omni parte recisum,
Ov. F. 3, 377:mella,
i. e. to take out, Pall. Jun. 7, 2.—Of persons: cuncti simul ense recisi,
cut down, Luc. 2, 194.— Poet.:fulgorem sideribus,
to rob the stars of their brightness, Stat. Th. 12, 310:gramina morsu,
to devour, Calp. Ecl. 2, 45.—Trop. (borrowed from agriculture), to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish:perquam multa recidam ex orationibus Ciceronis,
Quint. 12, 10, 52; cf. id. 12, 10, 55:inanem loquacitatem,
id. 10, 5, 22: ambitiosa [p. 1532] ornamenta, Hor. A. P. 447:omne quod ultra Perfectum traheretur,
id. S. 1, 10, 69: nationes partim recisas, partim repressas, * Cic. Prov. Cons. 12, 31:mercedes scaenicorum,
Suet. Tib. 34 init.:armaturas mirmillonum,
to lessen, id. Calig. 55:ornandi potestatem,
Quint. 2, 16, 4:facultatem aliter acquirendi,
id. 12, 7, 10:impedimenta,
to diminish, obviate, Front. Strat. 4, 1, 7; cf.occupationes,
Sen. Q. N. 3 praef.:culpam supplicio,
Hor. C. 3, 24, 34; cf.:cum magnis parva mineris Falce recisurum simili te,
id. S. 1, 3, 123: vitia a stirpe, Claud. ap. Ruf. 1, 56; and:aliquid priscum ad morem,
i. e. to reduce within the limits of ancient manners, Tac. A. 3, 53.—Hence, rĕcīsus, a, um, P.a., shortened, abridged; short, brief:opus,
Vell. 2, 89, 1:ea recisa in unum librum coartasse,
Plin. Ep. 1, 20, 8.— Comp.:tempus recisius (opp. longius),
Dig. 47, 21, 2.— Sup. and adv. do not occur. -
10 in-veniō
in-veniō vēnī, ventus, īre, to come upon, find, meet with, light upon: in agro populabundum hostem, L. (navīs) paratas ad navigandum, Cs.: oratores.— Pass: rex Inventus focis, found, V.: Scis, Pamphilam meam inventam civem? turns out to be, T.: ipsis durior inventus est, proved to be, Cs.: Primus invenior circumposuisse, etc., H.: unus inventus qui id auderet.—Fig., to find out, invent, effect, discover, devise, contrive: quandam (fallaciam), T.: dolis casum victoriae, S.: Inventae artes, V.: neque quid ponis dicere invenie, make out: quo modo crimen confirmaret: quid agat, non invenit, is at a loss, O.: animis inventum poema iuvandis, H.—To find out, discover, ascertain, learn: ex captivis, flumen abesse, etc., Cs.: invenitur ea serrula pervenisse, etc., it is ascertained that.—To acquire, get, earn, reach: Sine invidiā laudem, T.: hoc cognomen: ex quo illi gloria opesque inventae, S.: manu mortem (i. e. pugnando), V. -
11 expetendus
ex-pĕto, īvi or ĭi, ītum, 3, v. a. and n.I.Act.A.To long for, seek after, aspire to, desire, covet, wish a thing (freq. and class.; syn.: appeto, affecto, cupio, concupisco, aveo, gestio, volo, opto, desidero, requiro).(α).With acc.: assunt, me expetunt, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 49, ed. Vahl.):(β).nihil hominem, nisi quod honestum sit, aut admirari aut optare aut expetere debere,
Cic. Off. 1, 20, 66:unum ab omnibus ad id bellum imperatorem deposci atque expeti,
id. de Imp. Pomp. 2, 5:Italia ab hoc auxilium absente expetivit,
id. ib. 11, 30; cf.: Apollo unde sibi populi et reges consilium expetunt, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 186, ed. Vahl.):nunc a Flacco Lentuli poenae per vos expetuntur,
are demanded, Cic. Fl. 38, 95:poenas ab aliquo,
id. Pis. 7, 16; Liv. 1, 23, 4; cf.:jus ab invitis,
id. 3, 40, 4:facinora ab aliquo,
Plaut. Mil. 3, 1, 25:Plautinas fabulas,
id. Cas. prol. 12:pecunia tantopere expetitur,
Cic. de Or. 2, 40, 172; cf.:expetuntur divitiae ad usus vitae necessarios,
id. Off. 1, 8, 25:mortem pro vita civium,
id. Tusc. 1, 48, 116: ea vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, id. Fin. 5, 13, 37:in qua (societate) omnia insunt, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, etc.,
id. Lael. 22, 84:non ficto crimine insectari, non expetere vitam, non capitis arcessere,
to attempt one's life, id. Deiot. 11, 30:stulta sibi consilia,
to seek out, contrive, Plaut. Most. 4, 1, 4.—Of an inanimate subject: mare medium terrae locum expetens, striving or tending towards, Cic. N. D. 2, 45, 116.—With an object-clause (mostly poet.): quem quisque odit, periisse expetit, Enn. ap. Cic. Off. 2, 7, 23 (Trag. v. 403, ed. Vahl.); cf.:(γ).audire expetis?
Plaut. Aul. 4, 4, 25:aliquid facere,
id. Trin. 3, 2, 48:periisse expetunt,
Liv. 40, 10, 5:dum nostram gloriam tua virtute augeri expeto,
Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2: di me etsi perdunt, tamen esse adjutam expetunt, Pac. ap. Non. 104, 7:videre expeto te,
Plaut. Rud. 1, 4, 20; cf.:hoc prius scire expeto, quid perdideris,
Ter. Heaut. 5, 1, 17; id. Hec. 5, 1, 1; Hor. Epod. 11, 3; Ov. M. 7, 476; 9, 550 al.:quod et scire expeto et quaerere pudet,
Curt. 4, 10, 32; 9, 3, 8; Plin. praef. 14.—With ut and subj.:(δ).fatebor et fuisse me et Sejano amicum et ut essem expetisse,
Tac. A. 6, 8.—Absol.:* B.ne legaretur A. Gabinius Cn. Pompeio expetenti ac postulanti,
requesting, Cic. de Imp. Pomp. 19, 57.—To reach, attain to any thing; with respect to time, to outlast:II.malo si quid bene facias, id beneficium interit: Bono si quid male facias, aetatem expetit,
Plaut. Poen. 3, 3, 23.— Hence, expĕtendus, a, um, P. a., desirable, excellent:forma expetunda mulier,
Plaut. Pers. 4, 3, 60.Intr. (perh. only ante-class.; cf. Liv. 1, 22, 7 Weisenb. ad loc.).A. 1.With in aliquem:2.delictum suum suamque culpam expetere in mortalem,
Plaut. Am. 1, 2, 33:illius ira et maledicta in hanc,
id. ib. 3, 2, 15: omnes clades hujus belli in eum, Tullus ap. Liv. 1, 22, 7:quojus ego hodie in tergum faxo ista expetant mendacia,
Plaut. Am. 2, 1, 42.—With alicui:B.mea sit culpa, si id Alcumenae innocenti expetat,
Plaut. Am. 3, 1, 12.—Absol., to fall out, happen, occur, result:nequiter paene expetivit prima parasitatio,
Plaut. Am. 1, 3, 22 Lamb. (al. expedivit):in servitute expetunt multa iniqua,
befall, id. ib. 1, 1, 20; so,eadem in vigilanti expetunt,
id. Mil. 2, 4, 40 (not vigilantes, v. Ritschl ad h. l.). -
12 expeto
ex-pĕto, īvi or ĭi, ītum, 3, v. a. and n.I.Act.A.To long for, seek after, aspire to, desire, covet, wish a thing (freq. and class.; syn.: appeto, affecto, cupio, concupisco, aveo, gestio, volo, opto, desidero, requiro).(α).With acc.: assunt, me expetunt, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 49, ed. Vahl.):(β).nihil hominem, nisi quod honestum sit, aut admirari aut optare aut expetere debere,
Cic. Off. 1, 20, 66:unum ab omnibus ad id bellum imperatorem deposci atque expeti,
id. de Imp. Pomp. 2, 5:Italia ab hoc auxilium absente expetivit,
id. ib. 11, 30; cf.: Apollo unde sibi populi et reges consilium expetunt, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 186, ed. Vahl.):nunc a Flacco Lentuli poenae per vos expetuntur,
are demanded, Cic. Fl. 38, 95:poenas ab aliquo,
id. Pis. 7, 16; Liv. 1, 23, 4; cf.:jus ab invitis,
id. 3, 40, 4:facinora ab aliquo,
Plaut. Mil. 3, 1, 25:Plautinas fabulas,
id. Cas. prol. 12:pecunia tantopere expetitur,
Cic. de Or. 2, 40, 172; cf.:expetuntur divitiae ad usus vitae necessarios,
id. Off. 1, 8, 25:mortem pro vita civium,
id. Tusc. 1, 48, 116: ea vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, id. Fin. 5, 13, 37:in qua (societate) omnia insunt, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, etc.,
id. Lael. 22, 84:non ficto crimine insectari, non expetere vitam, non capitis arcessere,
to attempt one's life, id. Deiot. 11, 30:stulta sibi consilia,
to seek out, contrive, Plaut. Most. 4, 1, 4.—Of an inanimate subject: mare medium terrae locum expetens, striving or tending towards, Cic. N. D. 2, 45, 116.—With an object-clause (mostly poet.): quem quisque odit, periisse expetit, Enn. ap. Cic. Off. 2, 7, 23 (Trag. v. 403, ed. Vahl.); cf.:(γ).audire expetis?
Plaut. Aul. 4, 4, 25:aliquid facere,
id. Trin. 3, 2, 48:periisse expetunt,
Liv. 40, 10, 5:dum nostram gloriam tua virtute augeri expeto,
Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2: di me etsi perdunt, tamen esse adjutam expetunt, Pac. ap. Non. 104, 7:videre expeto te,
Plaut. Rud. 1, 4, 20; cf.:hoc prius scire expeto, quid perdideris,
Ter. Heaut. 5, 1, 17; id. Hec. 5, 1, 1; Hor. Epod. 11, 3; Ov. M. 7, 476; 9, 550 al.:quod et scire expeto et quaerere pudet,
Curt. 4, 10, 32; 9, 3, 8; Plin. praef. 14.—With ut and subj.:(δ).fatebor et fuisse me et Sejano amicum et ut essem expetisse,
Tac. A. 6, 8.—Absol.:* B.ne legaretur A. Gabinius Cn. Pompeio expetenti ac postulanti,
requesting, Cic. de Imp. Pomp. 19, 57.—To reach, attain to any thing; with respect to time, to outlast:II.malo si quid bene facias, id beneficium interit: Bono si quid male facias, aetatem expetit,
Plaut. Poen. 3, 3, 23.— Hence, expĕtendus, a, um, P. a., desirable, excellent:forma expetunda mulier,
Plaut. Pers. 4, 3, 60.Intr. (perh. only ante-class.; cf. Liv. 1, 22, 7 Weisenb. ad loc.).A. 1.With in aliquem:2.delictum suum suamque culpam expetere in mortalem,
Plaut. Am. 1, 2, 33:illius ira et maledicta in hanc,
id. ib. 3, 2, 15: omnes clades hujus belli in eum, Tullus ap. Liv. 1, 22, 7:quojus ego hodie in tergum faxo ista expetant mendacia,
Plaut. Am. 2, 1, 42.—With alicui:B.mea sit culpa, si id Alcumenae innocenti expetat,
Plaut. Am. 3, 1, 12.—Absol., to fall out, happen, occur, result:nequiter paene expetivit prima parasitatio,
Plaut. Am. 1, 3, 22 Lamb. (al. expedivit):in servitute expetunt multa iniqua,
befall, id. ib. 1, 1, 20; so,eadem in vigilanti expetunt,
id. Mil. 2, 4, 40 (not vigilantes, v. Ritschl ad h. l.). -
13 prae-lūceō
prae-lūceō lūxī, —, ēre, to shine before, shed light upon: ne ignis noster facinori praeluceat, Ph.—Fig., to shine before, light up: (amicitia) bonam spem praelucet in posterum, lights up hope. —To outshine, surpass: nullus sinus Bais praelucet, H. -
14 nanciscor
nanciscor, nactus and nanctus (cf. Mai. ad Cic. Rep. 1, 10, 16; Drak. ad Liv. 24, 31; 25, 30; inf. nanciscier, Plaut. As. 2, 2, 59), 3, v. dep. a. [Sanscr. naç, obtain; Gr. enek- in ênenka, etc.; cf.: anankê, necesse] (in pass. signif, nactus, v. infra fin.), to get, obtain, receive a thing (esp. by accident or without one's co-operation), to meet with, stumble on, light on, find a thing (syn.:II.offendo, reperio, deprehendo): unde anulum istum nactus?
Ter. Hec. 5, 3, 27:quoniam nacti te, inquit, sumus aliquando otiosum,
Cic. Fin. 1, 5, 14:nactus sum etiam, qui Xenophontis similem esse se cuperet,
id. Or. 9, 32:cum plus otii nactus ero,
id. Fam. 3, 7, 1; id. N D. 3, 36, 87:immanes beluas nanciscimur venando,
id. ib. 2, 64, 161; id. Fam. 13, 7, 4:eum Philolai commentarios esse nanctum,
id. Rep. 1, 10, 16 Mai.:Cato sic abiit a vitā, ut causam moriendi nactum se esse gauderet,
id. Tusc. 1, 30, 74:se in silvas abdiderunt, locum nacti, egregie et naturā et opere munitum,
Caes. B. G. 5, 9; hence, to possess by birth, to have by nature: maleficam (naturam) nactus est in corpore fingendo, Nep Ages. 8; of evil as well as [p. 1186] good fortune:quod sim nactus mali,
Ter. And. 5, 6, 3:ex nuptiis tuis si nihil nanciscor mali,
id. Phorm. 3, 3, 10.—Esp., to catch, contract by infection or contagion:nactus est morbum,
Nep. Att. 21, 2: febrim, to contract or catch a fever, Suet. Tit. 10:milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo, ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit,
Cic. N. D. 2, 49, 125. —Transf., to light upon, meet with, reach, find; of inanim. things or living beings:meum quod rete et hami nacti sunt, meum potissimum est,
Plaut. Rud. 4, 3, 46:vitis claviculis suis quicquid est nacta, complectitur,
Cic. Sen. 15, 52:nactus idoneam ad navigandum tempestatem,
Caes. B. G. 4, 23:nactusque silentia ruris Exululat,
having reached the quiet country, Ov. M. 1, 232:nactus, as passive,
App. M. 7, 15; Hyg. Fab. 1 and 8. -
15 Sit tibi terra levis
-
16 inrubesco
irrŭbesco ( inr-), bŭi, 3, v. inch. n. [in-rubesco], to grow red, be reddened:II.nec sanguine ferrum irrubuit,
Stat. Th. 6, 231; 9, 647:haemachates sanguineis maculis irrubescit,
Sol. 5, 27.—To throw a red light upon a thing:tuis ut mihi vultibus ignis irrubuit,
Stat. S. 5, 3, 32. -
17 invenio
in-vĕnĭo, vēni, ventum, 4, v. a. ( fut. invenibit for inveniet, Pompon. ap. Non. p. 479, 28), lit., to come or light upon a thing; to find, meet with (cf.: reperio, offendo).I.Lit.:II.neque domi, neque in urbe invenio quemquam, qui illum viderit,
Plaut. Am. 4, 1, 2; id. Aul. 4, 2, 13; cf. id. Stich. 1, 2, 53:in agro populabundum hostem,
Liv. 3, 4, 7:Scipio mortuus in cubiculo inventus est,
id. Epit. 59 fin.:naves reliquas paratas ad navigandum invenit,
Caes. B. G. 5, 5:tolerabiles oratores,
Cic. de Or. 1, 2: scis, Pamphilam meam inventam civem? is found to be a citizen ' s daughter, Ter. Eun. 5, 9, 6. — Sup.:pleraque inventu rara ac difficilia,
Plin. 28, 1, 1, § 1; so Gell. 17, 12, 2. —Trop.A.To find out, to invent, effect:B.quandam fallaciam,
Ter. Heaut. 3, 3, 35:perniciem aliis, ac postremo sibi,
Tac. A. 1, 74.—Of an orator's faculty of invention:tanta in eo inveniendi copia et eloquendi facultas,
Quint. 10, 1, 69: multa divinitus a majoribus nostris inventa atque instituta sunt, Auct. Or. pro Dom. 1.—To find out, discover, ascertain, learn:C.inveniebat ex captivis, Sabim flumen ab suis castris non amplius milia passuum decem abesse,
Caes. B. G. 2, 16:conjurationem,
Cic. Cat. 3, 7:apud auctores invenio eodem anno descisse Antiates,
Liv. 3, 23; 9, 45—To find out, invent, devise, contrive how to do a thing:D.ille quomodo crimen commenticium confirmaret, non inveniebat,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:Venus inveniet puero succumbere furtim,
i. e. will find out a way, Tib. 1 (8), 9, 35.—To acquire, get, earn:E.ut facillume Sine invidia laudem invenias,
Ter. And. 1, 1, 39:qui primus hoc cognomen invenit,
Cic. Fin. 1, 7, 23:ex quo illi gloria opesque inventae,
Sall. J. 70, 2:laudem,
Just. 3, 7, 10; cf.:gratiam apud aliquem,
Vulg. Luc. 1, 30.—With se.1. 2.To be at home in any thing:minus se inveniunt,
i. e. are perplexed, Sen. Ben. 5, 12, 6:nec medici se inveniunt,
Petr. 47. -
18 irrubesco
irrŭbesco ( inr-), bŭi, 3, v. inch. n. [in-rubesco], to grow red, be reddened:II.nec sanguine ferrum irrubuit,
Stat. Th. 6, 231; 9, 647:haemachates sanguineis maculis irrubescit,
Sol. 5, 27.—To throw a red light upon a thing:tuis ut mihi vultibus ignis irrubuit,
Stat. S. 5, 3, 32. -
19 adspicio
a-spĭcĭo ( adsp-, Jan; asp-, others except Halm, who uses both), spexi, spectum, 3, v. a. (aspexit = aspexerit, Plaut. As. 4, 1, 25), to look to or upon a person or thing, to behold, look at, see.I.Lit., constr. in the ante - class. per. sometimes with ad; but afterwards with the acc., with a finite clause, or absol.; in eccl. Lat., with in with acc., and super with acc.(α).With ad:(γ).aspice ad me,
Plaut. Capt. 3, 4, 38:aspicient ad me,
Vulg. Zach. 12, 10:aspicere ad terram,
Plaut. Cist. 4, 2, 25:ad caelum,
Vulg. 2 Macc. 7, 28:Aspice nunc ad sinisteram,
Plaut. Merc. 5, 2, 38 (Ritschl, spice):ad Scrofam,
Varr. R. R. 1, 2, 26; cf. the epitaph of Pacuvius: Adulescens, tametsi properas, te hoc saxum rogat, Ut se[se] aspicias, etc., ap. Gell. 1, 24 fin. —(b With acc.: Aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 25, 65: templum Cereris, id. ap. Varr. L. L. 7, 2, 82: me, Pac. ap. Non. p. 470, 20: aspicite (me) religatum asperis Vinctumque saxis, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Plaut. As. 4, 1, 25:me huc aspice,
id. Am. 2, 2, 118:faciem alicujus,
id. Ps. 1, 2, 9.—In Plaut. twice with contra: aspiciam aliquem [p. 176] contra oculis, Cas. 5, 3, 2: Th. Aspicedum contra me. Tr. Aspexi. Th. Vides? Tr. Video, Most. 5, 1, 56; so,non audebat aspicere contra Deum,
Vulg. Exod. 3, 6:formam alicujus aspicere,
Ter. Heaut. 4, 5, 25:tergum alicujus,
Vulg. Exod. 33, 8:aspicite ipsum: contuemini os, etc.,
Cic. Sull. 27:me,
Vulg. Job, 7, 8:sic obstupuerant, sic terram intuebantur, sic furtim non numquam inter se aspiciebant, etc.,
Cic. Cat. 3, 5, 13; so Vulg. Jer. 4, 23:aspicis me iratus,
Cic. Phil. 2, 30 fin.:hominis omnino aspiciendi potestatem eripere,
id. Lael. 23, 87:ut nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet,
Liv. 9, 7, 11:aliquid rectis oculis,
Suet. Aug. 16:Aspicit hanc torvis (oculis),
Ov. M. 6, 34:aspiciunt oculis Superi mortalia justis,
id. ib. 13, 70:aliquid oculis aequis,
Verg. A. 4, 372:aspice vultus Ecce meos,
Ov. M. 2, 92 al.:horrendae aspectu,
Hor. S. 1, 8, 26:aspice nos hoc tantum,
look on us thus much only, Verg. A. 2, 690 Wagner: Aspice Felicem sibi non tibi, Romule, Sullam, poët. ap. Suet. Tib. 59.—In pass. (rare):unde aliqua pars aspici potest,
Cic. Mil. 3:pulvis procul et arma adspiciebantur,
Tac. H. 2, 68; id. G. 13:super triginta milia armatorum aspiciebantur,
id. Agr. 29; 40; id. A. 3, 45; 11, 14:Septentrionem ibi adnotatum primā tantum parte noctis adspici,
Plin. 2, 73, 75, § 185:quasi eum aspici nefas esset,
Cic. Verr. 5, 67; 5, 187; id. Har. Resp. 8:adspici humana exta nefas habetur,
Plin. 28, 1, 2, § 5.—Absol.:(δ).Vide amabo, si non, quom aspicias, os inpudens videtur,
Ter. Eun. 5, 1, 22:postquam aspexi, ilico Cognovi,
id. Heaut. 4, 1, 43.—With in with acc.:(ε).in terram aspicere,
Vulg. Psa. 101, 20; ib. Isa. 5, 30:in caelum,
ib. Matt. 14, 9.—With super with acc.:B.super castra aspicere,
Vulg. Judith, 9, 7 al. —Transf.1.a.. Of things in space, to look toward, lie toward:b.tabulatum aspiciat meridiem,
Col. 8, 8, 2:cryptoporticus non aspicere vineas, sed tangere videtur,
Plin. Ep. 5, 6, 29:ea pars Britanniae, quae Hiberniam aspicit,
Tac. Agr. 24:terra umidior quā Gallias, ventosior quā Noricum aspicit,
id. G. 5.—Of persons:2.nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec servientium litora aspicientes,
Tac. Agr. 30.—With the access. idea of purpose (cf.: adeo, aggredior, etc.), to look upon something in order to consider or examine it; and in gen. to consider, survey, inspect (freq. in Liv.):II.hujus ut aspicerent opus admirabile,
Ov. M. 6, 14:Boeotiam atque Euboeam aspicere jussi,
Liv. 42, 37:in Boeotiā aspiciendae res,
id. 42, 67 fin.:Ap. Claudium legatum ad eas res aspiciendas componendasque senatus misit,
id. 42, 5; 26, 51; 32, 5 al.—Trop.A.In gen.: sic in oratione Crassi divitias atque ornamenta ejus ingenii per quaedam involucra perspexi;a.sed ea cum contemplari cuperem, vix aspiciendi potestas fuit,
Cic. de Or. 1, 35, 161:sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim,
observed, noticed, id. ib. 1, 35, 161:in auctorem fidei,
Vulg. Heb. 12, 2:in remunerationem,
ib. ib. 11, 26.—So esp., to examine, reflect upon, to consider, weigh, ponder (most freq. in the imperat.: aspice, see, ponder, consider, etc.).With acc.:b.Postea [tu] aspicito meum, quando ego tuum inspectavero,
Plaut. Rud. 3, 4, 50:neque tanta (est) in rebus obscuritas, ut eas non penitus vir ingenio cernat, si modo (eas) aspexerit,
attends to them, Cic. de Or. 3, 31, 124: aspice, ait, Perseu, nostrae primordia gentis, Ov M. 5, 190.—With a finite clause.(α).In the subj.:(β).qui semel aspexit, quantum dimissa petitis Praestent, etc.,
has weighed, considered, Hor. Ep. 1, 7, 96:aspiciebant, quomodo turba jactaret aes etc.,
Vulg. Marc. 12, 41:aspiciebant, ubi (Jesus) poneretur,
ib. ib. 15, 47:Quin tu illam aspice, ut placide adcubat,
Plaut. Most. 3, 2, 168:quin aspice, quantum Aggrediare nefas,
Ov. M. 7, 70:Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
Verg. E. 4, 52:Aspice, Plautus Quo pacto partes tutetur amantis ephebi, ut patris attenti... Quantus sit dossennus,
Hor. Ep. 2, 1, 170 sqq.:Aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum,
Verg. A. 10, 481:aspice, si quid loquamur,
Hor. Ep. 1, 17, 4 sq.:Aspice, qui coeant populi,
Verg. A. 8, 385:Qualem commendes, etiam atque etiam aspice,
Hor. Ep. 1, 18, 76: aspice, Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus etc., id. ib. 2, 2, 92.—In the indic. (rare):B.Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis,
Verg. E. 5, 6:Aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
id. A. 6, 855:quantas ostentant, aspice, vires,
id. ib. 6, 771:Aspice, quem gloria extulerat,
id. Cat. 12, 1:aspicite, quae fecit nobiscum,
Vulg. Tob. 13, 6.—Also, to take into consideration, to have in view:si genus aspicitur, Saturnum prima parentem Feci,
Ov. F. 6, 29.—Esp.1.To look upon with respect, admiration:2.erat in classe Chabrias privatus, sed eum magis milites quam qui praeerant, aspiciebant,
Nep. Chabr. 4, 1.—Aliquem, to look one boldly in the face, to meet his glance:3.Lacedaemonii, quos nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie,
Nep. Epam. 8, 3 (cf. supra, I., the passage from Suet. Aug. 16). —Lumen aspicere, to see the light for to live:4.odi celebritatem, fugio homines, lucem aspicere vix possum,
Cic. Att. 3, 7; id. Brut. 3, 12; cf. the foll. number fin. —Ad inchoative (as in addubito, addormio, aduro, etc.), to get a sight of, to see, perceive, descry:perii, si me aspexerit,
Plaut. Am. 1, 1, 164:forte unam aspicio adulescentulam,
Ter. And. 1, 1, 91; id. Ad. 3, 3, 19:respexit et equum alacrem laetus aspexit,
Cic. Div. 1, 33, 73; so id. Har. Resp. 1, 2:tum vero Phaëthon cunctis e partibus orbem Aspicit accensum,
Ov. M. 2, 228; 7, 651:aspicit hanc visamque vocat,
id. ib. 2, 443; 2, 714; 3, 69; 3, 356; 3, 486; 7, 384;7, 791 et saep.: Quem simul aspexit scabrum intonsumque,
Hor. Ep. 1, 7, 90.—Hence trop.: lumen aspicere, to see the light for to be born:ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privārit,
Cic. Rosc. Am. 22 fin.; cf. supra, II. B. 3. -
20 aspicio
a-spĭcĭo ( adsp-, Jan; asp-, others except Halm, who uses both), spexi, spectum, 3, v. a. (aspexit = aspexerit, Plaut. As. 4, 1, 25), to look to or upon a person or thing, to behold, look at, see.I.Lit., constr. in the ante - class. per. sometimes with ad; but afterwards with the acc., with a finite clause, or absol.; in eccl. Lat., with in with acc., and super with acc.(α).With ad:(γ).aspice ad me,
Plaut. Capt. 3, 4, 38:aspicient ad me,
Vulg. Zach. 12, 10:aspicere ad terram,
Plaut. Cist. 4, 2, 25:ad caelum,
Vulg. 2 Macc. 7, 28:Aspice nunc ad sinisteram,
Plaut. Merc. 5, 2, 38 (Ritschl, spice):ad Scrofam,
Varr. R. R. 1, 2, 26; cf. the epitaph of Pacuvius: Adulescens, tametsi properas, te hoc saxum rogat, Ut se[se] aspicias, etc., ap. Gell. 1, 24 fin. —(b With acc.: Aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 25, 65: templum Cereris, id. ap. Varr. L. L. 7, 2, 82: me, Pac. ap. Non. p. 470, 20: aspicite (me) religatum asperis Vinctumque saxis, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Plaut. As. 4, 1, 25:me huc aspice,
id. Am. 2, 2, 118:faciem alicujus,
id. Ps. 1, 2, 9.—In Plaut. twice with contra: aspiciam aliquem [p. 176] contra oculis, Cas. 5, 3, 2: Th. Aspicedum contra me. Tr. Aspexi. Th. Vides? Tr. Video, Most. 5, 1, 56; so,non audebat aspicere contra Deum,
Vulg. Exod. 3, 6:formam alicujus aspicere,
Ter. Heaut. 4, 5, 25:tergum alicujus,
Vulg. Exod. 33, 8:aspicite ipsum: contuemini os, etc.,
Cic. Sull. 27:me,
Vulg. Job, 7, 8:sic obstupuerant, sic terram intuebantur, sic furtim non numquam inter se aspiciebant, etc.,
Cic. Cat. 3, 5, 13; so Vulg. Jer. 4, 23:aspicis me iratus,
Cic. Phil. 2, 30 fin.:hominis omnino aspiciendi potestatem eripere,
id. Lael. 23, 87:ut nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet,
Liv. 9, 7, 11:aliquid rectis oculis,
Suet. Aug. 16:Aspicit hanc torvis (oculis),
Ov. M. 6, 34:aspiciunt oculis Superi mortalia justis,
id. ib. 13, 70:aliquid oculis aequis,
Verg. A. 4, 372:aspice vultus Ecce meos,
Ov. M. 2, 92 al.:horrendae aspectu,
Hor. S. 1, 8, 26:aspice nos hoc tantum,
look on us thus much only, Verg. A. 2, 690 Wagner: Aspice Felicem sibi non tibi, Romule, Sullam, poët. ap. Suet. Tib. 59.—In pass. (rare):unde aliqua pars aspici potest,
Cic. Mil. 3:pulvis procul et arma adspiciebantur,
Tac. H. 2, 68; id. G. 13:super triginta milia armatorum aspiciebantur,
id. Agr. 29; 40; id. A. 3, 45; 11, 14:Septentrionem ibi adnotatum primā tantum parte noctis adspici,
Plin. 2, 73, 75, § 185:quasi eum aspici nefas esset,
Cic. Verr. 5, 67; 5, 187; id. Har. Resp. 8:adspici humana exta nefas habetur,
Plin. 28, 1, 2, § 5.—Absol.:(δ).Vide amabo, si non, quom aspicias, os inpudens videtur,
Ter. Eun. 5, 1, 22:postquam aspexi, ilico Cognovi,
id. Heaut. 4, 1, 43.—With in with acc.:(ε).in terram aspicere,
Vulg. Psa. 101, 20; ib. Isa. 5, 30:in caelum,
ib. Matt. 14, 9.—With super with acc.:B.super castra aspicere,
Vulg. Judith, 9, 7 al. —Transf.1.a.. Of things in space, to look toward, lie toward:b.tabulatum aspiciat meridiem,
Col. 8, 8, 2:cryptoporticus non aspicere vineas, sed tangere videtur,
Plin. Ep. 5, 6, 29:ea pars Britanniae, quae Hiberniam aspicit,
Tac. Agr. 24:terra umidior quā Gallias, ventosior quā Noricum aspicit,
id. G. 5.—Of persons:2.nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec servientium litora aspicientes,
Tac. Agr. 30.—With the access. idea of purpose (cf.: adeo, aggredior, etc.), to look upon something in order to consider or examine it; and in gen. to consider, survey, inspect (freq. in Liv.):II.hujus ut aspicerent opus admirabile,
Ov. M. 6, 14:Boeotiam atque Euboeam aspicere jussi,
Liv. 42, 37:in Boeotiā aspiciendae res,
id. 42, 67 fin.:Ap. Claudium legatum ad eas res aspiciendas componendasque senatus misit,
id. 42, 5; 26, 51; 32, 5 al.—Trop.A.In gen.: sic in oratione Crassi divitias atque ornamenta ejus ingenii per quaedam involucra perspexi;a.sed ea cum contemplari cuperem, vix aspiciendi potestas fuit,
Cic. de Or. 1, 35, 161:sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim,
observed, noticed, id. ib. 1, 35, 161:in auctorem fidei,
Vulg. Heb. 12, 2:in remunerationem,
ib. ib. 11, 26.—So esp., to examine, reflect upon, to consider, weigh, ponder (most freq. in the imperat.: aspice, see, ponder, consider, etc.).With acc.:b.Postea [tu] aspicito meum, quando ego tuum inspectavero,
Plaut. Rud. 3, 4, 50:neque tanta (est) in rebus obscuritas, ut eas non penitus vir ingenio cernat, si modo (eas) aspexerit,
attends to them, Cic. de Or. 3, 31, 124: aspice, ait, Perseu, nostrae primordia gentis, Ov M. 5, 190.—With a finite clause.(α).In the subj.:(β).qui semel aspexit, quantum dimissa petitis Praestent, etc.,
has weighed, considered, Hor. Ep. 1, 7, 96:aspiciebant, quomodo turba jactaret aes etc.,
Vulg. Marc. 12, 41:aspiciebant, ubi (Jesus) poneretur,
ib. ib. 15, 47:Quin tu illam aspice, ut placide adcubat,
Plaut. Most. 3, 2, 168:quin aspice, quantum Aggrediare nefas,
Ov. M. 7, 70:Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
Verg. E. 4, 52:Aspice, Plautus Quo pacto partes tutetur amantis ephebi, ut patris attenti... Quantus sit dossennus,
Hor. Ep. 2, 1, 170 sqq.:Aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum,
Verg. A. 10, 481:aspice, si quid loquamur,
Hor. Ep. 1, 17, 4 sq.:Aspice, qui coeant populi,
Verg. A. 8, 385:Qualem commendes, etiam atque etiam aspice,
Hor. Ep. 1, 18, 76: aspice, Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus etc., id. ib. 2, 2, 92.—In the indic. (rare):B.Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis,
Verg. E. 5, 6:Aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
id. A. 6, 855:quantas ostentant, aspice, vires,
id. ib. 6, 771:Aspice, quem gloria extulerat,
id. Cat. 12, 1:aspicite, quae fecit nobiscum,
Vulg. Tob. 13, 6.—Also, to take into consideration, to have in view:si genus aspicitur, Saturnum prima parentem Feci,
Ov. F. 6, 29.—Esp.1.To look upon with respect, admiration:2.erat in classe Chabrias privatus, sed eum magis milites quam qui praeerant, aspiciebant,
Nep. Chabr. 4, 1.—Aliquem, to look one boldly in the face, to meet his glance:3.Lacedaemonii, quos nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie,
Nep. Epam. 8, 3 (cf. supra, I., the passage from Suet. Aug. 16). —Lumen aspicere, to see the light for to live:4.odi celebritatem, fugio homines, lucem aspicere vix possum,
Cic. Att. 3, 7; id. Brut. 3, 12; cf. the foll. number fin. —Ad inchoative (as in addubito, addormio, aduro, etc.), to get a sight of, to see, perceive, descry:perii, si me aspexerit,
Plaut. Am. 1, 1, 164:forte unam aspicio adulescentulam,
Ter. And. 1, 1, 91; id. Ad. 3, 3, 19:respexit et equum alacrem laetus aspexit,
Cic. Div. 1, 33, 73; so id. Har. Resp. 1, 2:tum vero Phaëthon cunctis e partibus orbem Aspicit accensum,
Ov. M. 2, 228; 7, 651:aspicit hanc visamque vocat,
id. ib. 2, 443; 2, 714; 3, 69; 3, 356; 3, 486; 7, 384;7, 791 et saep.: Quem simul aspexit scabrum intonsumque,
Hor. Ep. 1, 7, 90.—Hence trop.: lumen aspicere, to see the light for to be born:ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privārit,
Cic. Rosc. Am. 22 fin.; cf. supra, II. B. 3.
См. также в других словарях:
light upon — index find (discover) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
light upon — verb find unexpectedly the archeologists chanced upon an old tomb she struck a goldmine The hikers finally struck the main path to the lake • Syn: ↑fall upon, ↑strike, ↑come upon, ↑chance upon, ↑ … Useful english dictionary
light upon — phrasal verb light on or light upon [transitive] Word forms light on : present tense I/you/we/they light on he/she/it lights on present participle lighting on past tense lit on past participle lit on formal light on/upon something to suddenly… … English dictionary
light upon — light (up)on (Roget s Thesaurus II) verb To find or meet by chance: bump into, chance on (or upon), come across, come on (or upon), find, happen on (or upon), run across, run into, stumble on (or upon), tumble on. Archaic: alight on (or upon).… … English dictionary for students
light upon something — ˈlight on/upon sth derived (literary) to see or find sth by accident • His eye lit upon a small boat on the horizon. Main entry: ↑lightderived … Useful english dictionary
light\ upon — • light (up)on v To pick out by sight from among others; see; notice. His eyes lighted on the cookies and he remembered how hungry he was. Her eyes lighted upon the row of boxes, and she asked what was in them … Словарь американских идиом
cast\ light\ upon — • cast light (up)on • shed light (up)on • throw light (up)on v. phr. To explain; illuminate; clarify. The letters that were found suddenly cast a new light on the circumstances of Tom s disappearance. Einstein s General theory of Relativity threw … Словарь американских идиом
shed\ light\ upon — • cast light (up)on • shed light (up)on • throw light (up)on v. phr. To explain; illuminate; clarify. The letters that were found suddenly cast a new light on the circumstances of Tom s disappearance. Einstein s General theory of Relativity threw … Словарь американских идиом
throw\ light\ upon — • cast light (up)on • shed light (up)on • throw light (up)on v. phr. To explain; illuminate; clarify. The letters that were found suddenly cast a new light on the circumstances of Tom s disappearance. Einstein s General theory of Relativity threw … Словарь американских идиом
shed light upon — verb Illuminate to the understanding; make intelligible; clarify or explain (something unknown). This mystery has vexed us all hitherto; perhaps you will be able to shed light upon the matter, Inspector … Wiktionary
cast light upon — index elucidate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary